محققان دانشگاه میشیگان بررسی كردند
مرگ و تجزیه چه نقشی در امنیت غذایی ما دارند؟
پارسی كاو: یك مطالعه جدید از محققان دانشگاه میشیگان به دنبال نقش بزرگ جوامع تجزیه كننده در امنیت غذایی بشر است.
به گزارش پارسی كاو به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، معدود افرادی هستند كه با این نظر مخالف باشند كه طول عمر انسان ها نسبت به هر مقطعی از تاریخ طولانی تر شده است. پیشرفت های پزشكی بخصوص آنهایی كه به تازگی در زمینه هایی مانند فناوری نانو حاصل شده است، با بهبود تعدادی از روش های پزشكی به افزایش طول عمر كمك می كنند.
موضوع مورد مطالعه این تحقیق، مسئله ناخوشایند تجزیه است كه یكی از آن موضوعات علمی است كه سراغ همه ما خواهد آمد و شامل چگونگی تجزیه و تاثیر یك ارگانیسم بعد از مرگش بر اكوسیستم اطرافش است.
یك گروه از زیست شناسان دانشگاه میشیگان به دنبال كشف این هستند كه این فرآیند چقدر برای حفظ تعادل در حدودا هر حوزه از زیست شناسی ضروری می باشد.
اگرچه مطالعات دیگر هم بر این زمینه تمركز داشته است، اما این تحقیق، دامنه وسیعی از حیواناتی كه جامعه تجزیه كننده را تشكیل می دهند، شامل می گردد.
اریك بنبو، سرپرست مطالعه توضیح داد كه چگونه كار آنها در عرضه یك تصویر كامل از فرآیند تجزیه كه آن را به اكوسیستم مرتبط می كند، مهم می باشد و مهم تر از همه، تأثیر فوری و قابل توجهی كه فقدان جوامع تجزیه كننده می تواند در هر جایی از جهان داشته باشد.
بنبو اظهار داشت: وجود جوامع موجودات تجزیه كننده حیاتی می باشد، باآنكه چهارچوب استانداردی برای مفهوم تعاملات پیچیده و پویا آنها در هر دو نوع گیاهان و حیوانات وجود ندارد و این موضوع، مانع درك جامع ما از تجزیه می گردد.
وی اضافه كرد: یافته های ما همینطور دارای مفاهیمی برای تعیین و آزمایش پارادایم های مربوط به بازیافت مواد مغذی، جریان ژن، پویش جمعیت و سایر فرآیندهای اكوسیستم در مرز تحقیقات زیست محیطی است.
محققان علاوه بر تولید یك چهارچوب، به دنبال كشف پتانسیل توسعه محصولاتی از جوامع تجزیه كننده هستند. به عبارت دیگر، درك روشن مراحلی كه در این چرخه پیچیده انتقال مواد غذایی و انرژی رخ می دهد كه به شكلی توسعه منابع جدید غذایی را به دنبال دارد و به صورت بالقوه بر منابع غذایی اثرگذار است.
بنبو اظهار داشت: تحقیقات ما و این مطالعه یك زبان مشترك و ابزار مفهومی است كه می تواند منجر به كشف محصولات جدید شود. ما ماده ارگانیك را از بین می بریم و آن را به یك محصول ارزش افزوده تبدیل می نماییم كه می توانیم آن را به چرخه غذایی جهان اضافه نماییم. درك گونه ها و مكانیزم ها می تواند به ایجاد امنیت غذایی كمك كنند.
این یك بازی برد-برد برای علم و صنعت در دراز مدت خواهد بود، چونكه برخی شركت ها تفكر خویش را در مورد ارزش زباله ها و دفع آنها تغییر خواهند داد.
این مطالعه با حمایت محققان دانشگاه ملی استرالیا، دانشگاه جورجیا، دانشگاه آیداهو، دانشگاه تگزاس و دانشگاه ایالتی می سی سی پی انجام شد.
این مطالعه در مجله Monographs Ecological انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب