پژوهشگران سوئیسی انجام دادند
تركیب بازوی مصنوعی و یادگیری ماشینی برای كمك به مبتلایان به فلج اندام
به گزارش پارسی كاو پژوهشگران سوئیسی، یك سیستم مبتنی بر یادگیری ماشینی را با یك بازوی مصنوعی ادغام كرده اند تا به افراد مبتلا به فلج اندام در برداشتن اشیا كمك كنند.
به گزارش پارسی كاو به نقل از ایسنا و به نقل از نقل از تك كرانچ، اندام های مصنوعی، سالانه در حال پیشرفت هستند اما قدرت و دقت به كار رفته در آنها، همیشه به استفاده ساده و موثر منجر نمی گردد چونكه افراد مبتلا به فلج اندام، توانایی كنترل اندام مصنوعی را فقط در سطح پایه دارند. پژوهشگران سوئیسی تلاش دارند برای مرتفع ساختن این مشكل، از هوش مصنوعی در كنترل اندام مصنوعی استفاده كنند.
فردی را تصور كنید كه دست او از قسمت آرنج قطع شده و یك اندام مصنوعی هوشمند را با قسمت بالای آرنج خود كنترل می كند. چنین افرادی می توانند با كمك حسگرهایی كه در عضلات آنها نصب شده، بازوی خویش را به آسانی حركت دهند و آنرا در جهت مناسب به كار بگیرند تا اشیا را از روی میز بردارند.
خیلی از عضلات و تاندون هایی كه انگشتان را كنترل می كنند، از بین رفته اند و اگر برداشتن و رها كردن اشیا، تنها قابلیتی باشد كه اندام مصنوعی برای كاربر فراهم می آورد، خیلی از مزایای دست مصنوعی را نخواهند داشت.
پژوهشگران "مؤسسه پلی تكنیك فدرال لوزان"(EPFL) كوشیده اند تا از پس چنین مشكلاتی برآیند. اگر دست مصنوعی بتواند حركاتی كه دست واقعی به صورت خودكار انجام می دهد، شناسایی كند، محدودیت های یك اندام مصنوعی را نخواهد داشت. تلاش پژوهشگران این است تا امكان شناسایی خودكار روش برداشتن اشیا را برای دست مصنوعی فراهم نمایند تا با چنین شرایطی سازگار باشد.
ایده پژوهشگران این است كه كاربران اندام مصنوعی، یك مدل یادگیری را آموزش دهند تا بتواند سیگنال های ارسال شده از عضلات آنها را هنگام داشتن حركات متفاوت، بررسی كند. دست رباتیك با كمك این اطلاعات ابتدایی می تواند تشخیص دهد كه باید چه جسمی را بر دارد و با بررسی محیطی كه با آن در تماس است، بهترین تلاش را در زمان واقعی عرضه نماید. دست مصنوعی می تواند در مقابل افتادن اشیا مقاومت كند و در صورت ایجاد لغزش، در كمتر از نیمی از ثانیه، باردیگر از عهده كنترل جسم برآید.
دست مصنوعی علیرغم این قابلیت ها می تواند اجسام را محكم نگه دارد تا كار كاربر با آن تمام شود و سپس، آنها را به جای خود بازگرداند؛ بدین ترتیب، كاربر می تواند فنجان چای و قهوه خویش را با دست مصنوعی بردارد و بعد از نوشیدن، آنرا باردیگر سر جای خود بگذارد. سیستم كلی دست مصنوعی می تواند تغییر سیگنال های عضلات را هنگام انجام دادن چنین كارهایی احساس كند.
این سیستم كه روی یك بازوی رباتیك به كار گرفته شده، هنوز در مراحل آزمایشی به سر می برد و تنظیمات آن به درستی انجام نشده است اما این روش كنترل، بسیار امیدواركننده به نظر می آید و در صورت موفقیت می تواند گام مهمی برای شكل گیری نسل آینده اندام مصنوعی هوشمند به شمار رود.
این پژوهش، در مجله "Nature Machine Intelligence" به چاپ رسید.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب