راز عمر ۱۰۰ ساله انسان های قدیم فاش شد
به گزارش پارسی کاو، برای سال ها تصور غالب این بود که انسان های باستان عمری کوتاه تر و پر از بیماری داشته اند. اما شواهد جدید علمی نشان میدهد این تصویر دقیق نیست.
به گزارش پارسی کاو به نقل از خبر آنلاین، بر خلاف تصور رایج، انسان های اولیه لزوماً عمر کوتاهی نداشتند. بعضی از آنها به لطف ژن های مقاوم، سازگاری تکاملی و بدن هایی تولید شده برای بقا، عمرهایی داشتند که امروز هم تحسین برانگیز است. شاید راز طول عمر برخی انسان های امروزی، نه در لابراتوار های مدرن، بلکه در ژن هایی نهفته باشد که از عصر یخبندان به ما رسیده اند.
حقیقت اینست که در دنیای قدیم مرگ ومیر نوزادان و کودکان بسیار بالا بود اما آنهایی که از کودکی جان سالم به در می بردند، گاهی دهه ها بیش از انتظار زندگی می کردند.
میراثی از عصر یخبندان پژوهشی که نتایج آن در نشریه علمی GeroScience انتشار یافته نشان داده است که ریشه های ژنتیکی بسیار قدیمی می توانند نقش کلیدی در طول عمر ایفا کنند.
در این مطالعه دانشمندان ژنوم ۳۳۳ فرد صدساله را با ژنوم بیشتر از ۱۰۰ انسان باستانی اروپایی مقایسه کردند. نتیجه اعجاب انگیز بود. اشخاصی که به ۱۰۰ سالگی رسیده بودند، شباهت ژنتیکی بیشتری با شکارچی ـ گردآورندگان غرب اروپا بعد از عصر یخبندان داشتند.
انسان های اولیه در شرایطی زندگی می کردند که غذا محدود بود. بیماریها درمان نداشتند، و سرما، قحطی و استرس دائمی بود. در چنین محیطی، فقط اشخاصی با بدن های مقاوم تر، سیستم ایمنی قوی تر و توانایی بهتر در مدیریت استرس زنده می ماندند.
این خصوصیت ها به مرور در ژن ها تثبیت و طی هزاران سال به نسل های بعد منتقل شدند. دانشمندان تخمین می زنند داشتن این میراث ژنتیکی می تواند احتمال رسیدن به ۱۰۰ سالگی را تا حدود ۳۸ درصد افزایش دهد.
دوران کشاورزی جالب این که پژوهش نشان داده است ژن های در رابطه با کشاورزان اولیه اروپا الزاماً با طول عمر بیشتر همراه نیستند و حتی ممکنست با افزایش برخی بیماریها مرتبط باشند. طبق گزارش «interestingengineering» تغییر ناگهانی رژیم غذایی، زندگی یکجانشین و تماس نزدیک با حیوانات اهلی، فشارهای جدیدی بر بدن انسان وارد کرد. فشارهایی که احیانا اثرات منفی بلند مدت داشته اند.
البته محققان تاکید می کنند که سبک زندگی سالم، تغذیه، فعالیت بدنی و پزشکی مدرن همچنان نقش اساسی دارند. اما این مطالعه نشان داده است که بعضی از ما با یک مزیت ژنتیکی قدیمی متولد می شویم و به عبارت دیگر، طول عمر بالا فقط نتیجه انتخاب های امروز ما نیست. بلکه تا حدی ارثی از نبرد اجدادمان با طبیعت خشن گذشته است.
شواهد دیرینه شناسی و استخوان شناسی نشان داده است برخی انسان های ماقبل تاریخ گرفتار سایش شدید دندان ها، آرتروز و تغییرات استخوانی ناشی از کهنسالی بوده اند. نشانه هایی که فقط در صورت رسیدن به سنین بالا ظاهر می شود. این یافته ها نشان داده است سالمندی پدیده ای مدرن نیست بلکه بخشی از تاریخ زیستی انسان است.
خلاصه اینکه در این مطالعه دانشمندان ژنوم ۳۳۳ فرد صدساله را با ژنوم بیش از ۱۰۰ انسان باستانی اروپائی مقایسه کردند. بلکه تا حدی ارثی از نبرد اجدادمان با طبیعت خشن گذشته است.
منبع: پارسی كاو
این مطلب پارسی کاو را پسندیدین؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران پارسی کاو در مورد این مطلب