پدربزرگ جنگنده های نسل ششم
به گزارش پارسی کاو، در اواخر دهه ۱۹۹۰، پروژه ای مفهومی تحت عنوان X‑44 MANTA توسط لاکهید مارتین، ناسا و نیروی هوایی آمریکا عنوان شد.
به گزارش پارسی کاو به نقل از خبر آنلاین، هدف پروژه «X‑44 MANTA»، طراحی یک جنگنده بدون دم و با بال دلتا بود که تمام کنترل پرواز آن بوسیله موتور و نازل های با بردار سه بعدی انجام می شد. این ایده، تحولی اساسی در مهندسی هواپیماهای جنگنده محسوب می شد و هنوز هم می تواند درسهای ارزشمندی برای آینده هوایی آمریکا عرضه نماید.
طبق گزارش «نشنال سکیوریتی»، X‑44 با حذف سطوح متحرک افقی و عمودی کلاسیک، می توانست به میزان قابل توجهی پنهانکاری راداری خویش را افزایش دهد. کاهش سطوح متحرک، علاوه بر کم کردن زاویه های بازتاب رادار، امکان طراحی بدنه ای با حجم داخلی بیشتر برای سوخت و تسلیحات را فراهم می کرد. این طراحی همینطور نوید برد بیشتر و مداومت عملیاتی بالاتر را می داد و می توانست ماموریت های طولانی بدون نیاز به سوختگیری هوایی انجام دهد. از طرف دیگر، استفاده از نازل های بردار سه بعدی به همراه نرم افزارهای پیشرفته، امکان مانورپذیری بالا حتی در زاویه های حمله بزرگ را می داد که برای جنگنده های معمولی بسیار دشوار است.
با وجود مزایای فنی چشم گیر، X‑44 هیچگاه وارد فاز تولید نشد. یکی از علل اصلی، ریسک تکنیکی بسیار بالا بود. اتکا به نازل های موتور برای کنترل کامل پرواز بدون هیچ سطح متحرک، نیازمند نرم افزار و سخت افزار فوق پیشرفته بود که در آن زمان تولید آن عملیاتی و اقتصادی نبود. همینطور محدودیت های بودجه و اولویت های دیگر، همچون ادامه توسعه F‑22 Raptor و تمرکز بر هواپیماهای چندمنظوره و ارزان تر، موجب شد این پروژه رادیکال کنار گذاشته شود.
علاوه بر این، نبود لزوم فوری عملیاتی و هزینه های سنگین تست و تضمین ایمنی پرواز، موانع دیگری بودند که مانع از تحقق X‑44 شدند. با این وجود، این پروژه تأثیرات خویش را بر طراحی های مفهومی جنگنده های آینده گذاشته است. ایده های X‑44 همچون ترکیب بدنه یکپارچه، بال دلتا، نرم افزار پیشرفته و کنترل موتور محور در خیلی از طرح های نسل ششم و بدون سرنشین امروز دیده می شوند.
یکی از مهم ترین درسهای X‑44 این است که نوآوری در طراحی هواپیما همیشه با ریسک و محدودیت های عملیاتی همراه است. اتکای کامل به تکنولوژی های جدید ممکنست قابلیت عملیاتی را تحت تاثیر قرار دهد، اما با این حال مسیر توسعه نسل های آینده را هموار می کند. پروژه های مفهومی مانند X‑44، حتی اگر هیچگاه ساخته نشوند، به مهندسان و تصمیم گیرندگان می آموزند که چطور تعادل بین فناوری پیشرفته، هزینه، ایمنی و نیازهای عملیاتی برقرار شود.
سرانجام، X‑44 MANTA یادآور این است که ایده های بزرگ و جسورانه همیشه پیش از عملی شدن، در سایه محدودیت ها و ریسک ها باقی می مانند، اما مسیر را برای نسل های بعدی جنگنده ها هموار می کنند. حتی اگر این پروژه هیچگاه وارد آسمان نشد، مفاهیم آن همچنان در ذهن طراحان و محققان هوافضا زنده است و می تواند الهام بخش نسل آینده هواپیماهای جنگنده و بدون سرنشین باشد.
منبع: پارسی كاو
این مطلب پارسی کاو را پسندیدین؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران پارسی کاو در مورد این مطلب