ورود نمونه یک سیارک به زمین در ماه سپتامبر
به گزارش پارسی کاو، رِکس(OSIRIS-Rex)، نخستین مأموریت بازگشت نمونه سیارکی ناسا، در ماه اکتبر سال ۲۰۲۰ از صخره فضایی «بنو»(Bennu) نمونه برداری کرد و الان در راه بازگرداندن آن نمونه به زمین هفت سال بعد از پرتاب است.
به گزارش پارسی کاو به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، در حالی که این کاوشگر مسیر بازگشت خود در فضا را طی می کند، تیم های روی زمین درحال آماده شدن برای فرود نمونه های سیارک بنو در روز ۲۴ سپتامبر(دوم مهر ۱۴۰۲) در صحرای یوتا هستند.
اگر همه چیز مطابق برنامه پیش برود، کپسول حاوی نمونه از وسیله نقلیه اصلی جدا می شود و در ساعت ۱۰: ۴۱ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی(۱۸: ۱۱ به وقت ایران) وارد جو زمین می شود. این کپسول برای مقاومت در مقابل گرما و تلاطم ناشی از ضربه ی ورود ساخته شده است. انتظار می رود که کپسول تقریبا در ساعت ۱۰: ۵۴ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی(۱۸: ۲۴ به وقت ایران) فرود نسبتاً نرمی داشته باشد.
در حالیکه تنها شش ماه به پایان کار باقی مانده است، خدمه ی ناسا کاری را انجام می دهند که در آن بهترین هستند. آنها برای بازیابی این نمونه ی حدودا ۲۵۰ گرمی تمرین می کنند تا اطمینان حاصل کنند که نمونه ی سیارک بنو به هیچ عنوان آلوده به میکروب های زمینی نمی شود.
مایک مورئو(Mike Moreau)، معاون مدیر پروژه در مرکز پروازهای فضایی گادرد ناسا در گرین بلت، مریلند، می گوید: هنگامی که کپسول نمونه فرود آمد، تیم ما به سرعت آنرا بازیابی می کند و آنرا به یک اتاق تمیز موقت می رساند.
دانشمندان به نمونه هایی از سیارک بنو و سیارک هایی مانند آن علاقه مند هستند، چونکه پتانسیلی برای جا دادن سرنخ هایی از فرآیندهای تشکیل سیاره ها و همینطور به صورت بالقوه، شواهدی مولکولی از پیش سازهای حیات در خود دارند. نمونه های شهاب سنگی که روی زمین یافت می شوند برای این نوع تحقیقات تا حدودی مفید هستند. مواد سیارکی جمع آوری شده در فضا عاری از هرگونه آلودگی زمینی بوده و حاوی ذراتی کوچک تر از آن هایی است که در شهاب سنگ هایی که از جو سیاره ما عبور می کند، وجود دارد.
تیم های ناسا برای حفاظت از نمونه های بنو در مقابل هرگونه مهاجم زمینی اقدامات گسترده ای انجام می دهند و مطمئن می شوند که آنها به خوبی جمع آوری می شوند. طی شش ماه آینده، خدمه ناسا و شرکت فضایی لاکهید مارتین روش های گام به گامی را برای بازیابی و انتقال نمونه اسیرس-رکس از یک منطقه به مساحت ۵۹ در ۱۵ کیلومتر در داخل ملکی متعلق به وزارت دفاع آمریکا در صحرای یوتا به مرکز فضایی جانسون ناسا در هیوستون انجام می دهد.
بعد از فرود، کپسول به یک اتاق تمیز متحرک منتقل می شود، جایی که متخصصان سپر حرارتی و نمای بیرونی محافظ کشتی را باز می کنند تا ظرف مهر و موم شده حاوی مواد بنو را خارج کنند. نمونه های زمینی هم از محل فرود اسیرس-رکس برداشته می شود تا در مقابل هرگونه خطر آلودگی در هنگام فرود مورد آزمایش قرار بگیرد. بعد از انتقال به مرکز فضایی جانسون، یک فرایند دقیق برای باز کردن آن صورت می گیرد.
بعد از باز کردن بسته بندی، یک چهارم از مواد بازیابی شده در اختیار محققان قرار می گیرد. ناسا می گوید که باقی مواد برای سایر دانشمندان هم اکنون و نسل های آینده حفظ خواهد شد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب