کشف یک رودخانه 460 کیلومتری زیر یخسار قطب جنوب
به گزارش پارسی کاو، دانشمندان شواهدی از وجود رودخانه ای به طول ۴۶۰ کیلومتر از زیر یخسار جنوبگان کشف کرده اند.
به گزارش پارسی کاو به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، در بین خیلی از مکانیسم هایی که یخسار قطب جنوب را شکل می دهند، فرآیندهایی وجود دارد که در لایه های زیرین آن به انجام می رسد و یک رودخانه زیر یخچالی تازه کشف شده نشان میدهد که ممکنست جنوبگان را سریع تر از آنچه فکر می کردیم از یخ تخلیه کند.
دانشمندان می گویند این رودخانه ۴۶۰ کیلومتری (۲۸۵ مایلی) نشان میدهد که پایه این یخسار دارای آب روان تر از آنچه ما تصور می کردیم است که می تواند با ادامه روند گرمایش زمین، ذوب شدن آنرا تسریع کند.
یخسار، انبوهه ای از یخ حاصل از یخچال طبیعی است که پهنه پیرامون خویش را می پوشاند و از ۵۰ هزار کیلومتر مربع بزرگ تر است. یخسارها از جزیره های یخی یا یخچال ها بزرگ ترند. تنها یخسارهای موجود روی زمین در جنوبگان و گرینلند هستند.
اعماق یک یخسار عظیم، ذاتا مکان دشواری برای مطالعه و اکتشاف است، اما در دهه گذشته دانشمندان آغاز به ترسیم تصویری از کانال های آب در زیر سطح آنها کرده اند که دریاچه های زیر یخچالی در قطب جنوب را به هم متصل می کنند.
پژوهشگران در اوایل سال جاری توانستند برای نخستین بار مستقیماً یک رودخانه را زیر یخ جنوبگان بررسی و در لایه یخ حفاری کنند تا نگاهی اجمالی به جریان باریکی در زیر آن داشته باشند.
پروفسور مارتین سیگرت از امپریال کالج لندن که یکی از نویسندگان این مطالعه جدید است، می گوید: زمانی که چند دهه پیش برای نخستین بار دریاچه هایی را در زیر یخ های قطب جنوب کشف کردیم، فکر کردیم که آنها از یکدیگر جدا هستند. حالا ما آغاز به درک سیستم های کاملی در آن زیر می نماییم که توسط شبکه های رودخانه ای وسیع به هم متصل شده اند، درست همانطور که اگر هزاران متر یخ بالای آنها وجود نداشت، ممکن بود این اتفاق بیفتد.
سیگرت و همکارانش از راه مدل سازی هیدرولوژی صفحه یخی و بررسی های راداری هوابرد که لایه های زیرین آنرا آشکار می کند، به این کشف جدید رسیدند. مشاهده ها نشان داد که رودخانه ای درحال عبور از زیر یخسار است و در نهایت به دریا می ریزد.
با انجام این کار، رودخانه مقادیر زیادی آب شیرین را از پایه یخسار با فشار بالا منتقل می کند که دانشمندان معتقدند ممکنست یخسار را به شکلی روغن کاری کرده و جریان یافتن یخ به دریا و ذوب شدن آنرا افزایش دهد.
دکتر کریستین دو، نویسنده ارشد این مطالعه از دانشگاه واترلو اظهار داشت: از اندازه گیری های ماهواره ای می دانیم که کدام مناطق جنوبگان درحال از دست دادن یخ به چه میزانی هستند، اما لزوماً نمی دانیم چرا.
وی اضافه کرد: این کشف می تواند یک حلقه گمشده در مدلهای ما باشد. می توانیم با توجه نکردن به تاثیر این سیستم های رودخانه ای، سرعت ذوب شدن یخ ها را بشدت دست کم گرفته باشیم. تنها با دانستن این که چرا یخ درحال از میان رفتن است، می توانیم مدلها و پیشبینی هایی در رابطه با واکنش یخ ها در آینده تحت گرمای بیشتر جهانی داشته باشیم و بدانیم که این مساله چقدر می تواند سطح آب های جهانی را افزایش دهد.
دانشمندان همینطور به پتانسیل حلقه های بازخوردی اشاره می کنند که می تواند سرعت از میان رفتن یخ را حتی بیشتر کند. این می تواند به این معنا باشد که وقتی آب جمع می شود و یخ سریع تر روی زمین خشک حرکت می کند، می تواند اصطکاک را افزایش دهد که به نوبه خود ذوب یخ را بیشتر می کند و این چرخه همچنین ادامه خواهد داشت.
دکتر نیل راس از دانشگاه نیوکاسل که یکی از نویسندگان این مقاله است، اظهار داشت: مطالعه های قبلی به تعامل بین لبه های یخ و آب اقیانوس ها پرداخته اند تا مشخص شود ذوب شدن چگونه است.
این پژوهش در مجله Nature Geoscience انتشار یافته است.
منبع: پارسی كاو
این مطلب پارسی کاو را پسندیدین؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران پارسی کاو در مورد این مطلب