دانشمندان تغییرات دمایی نپتون را ثبت کردند
پارسی کاو: دانشمندان بعد از چندین سال تحقیق درباره جو نپتون، موفق به ثبت تغییرات شگفت انگیزی در دمای نپتون شده اند.
به گزارش پارسی کاو به نقل از ایسنا و به نقل از تی ای، یک گروه بین المللی از ستاره شناسان از تلسکوپ های زمینی همچون تلسکوپ وی ال تی رصدخانه جنوبی اروپا(ESO’s VLT) برای ردیابی دمای جو نپتون در یک دوره ۱۷ ساله بهره برده اند. دانشمندان با بررسی داده های این تلسکوپ ها شاهد کاهش اعجاب انگیز دمای جهانی نپتون بعد از گرم شدن چشم گیر بخش قطب جنوبی آن بودند.
دکتر "مایکل رومن"(Michael Roman) استاد فوق دکتری دانشگاه لستر بریتانیا و نویسنده اصلی این مطالعه اظهار داشت: این تغییر غیرمنتظره بود. از آنجا که نپتون را در اوایل تابستان جنوبی آن رصد می کردیم، انتظار داشتیم دمای نپتون به آرامی گرم تر شود، نه سردتر.
نپتون همانند زمین همانطور که به دور خورشید می چرخد، چند فصل را تجربه می کند. با این وجود، یک فصل نپتون حدود ۴۰ سال طول می کشد و یک سال نپتونی معادل ۱۶۵ سال زمینی است.
از سال ۲۰۰۵ در نیمکره جنوبی نپتون، تابستان بوده است و بدین سبب ستاره شناسان مشتاق بودند ببینند که دمای هوا بعد از انقلاب تابستانی جنوبی چگونه تغییر می کند. طی این دوره ۱۷ ساله ستاره شناسان حدود 100 تصویر حرارتی فروسرخ از نپتون ثبت کردند تا روندهای کلی دمای سیاره را با جزییات بیشتری نسبت به قبل کنار هم بگذارند و آنها را بررسی نمایند.
این داده ها نشان داد که به رغم شروع تابستان جنوبی، بخش اعظمی از این سیاره در طول دو دهه گذشته به تدریج سرد شده است. میانگین دمای جهانی نپتون بین سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۸ به میزان هشت درجه سانتیگراد کم شده است.
سپس اخترشناسان از کشف گرم شدن چشم گیر قطب جنوبی نپتون در دو سال آخر رصدهای خود شگفت زده شدند، زمانی که دما بین سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ به سرعت ۱۱ درجه سانتی گراد بالا رفته بود. بااینکه گردباد گرم قطبی نپتون سال هاست که شناخته شده است، چنین گردباد قطبی سریع قبلا هیچ گاه در این سیاره دیده نشده است. گردباد قطبی یا تاوه قطبی، توده ای بسیار بزرگ از هوای خیلی سرد است که در طول زمستان بر منطقه قطبی سوار است.
"گلن اورتون"(Glenn Orton) یکی از نویسندگان این مطالعه و دانشمند ارشد آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا اظهار داشت: داده های ما کمتر از نیمی از فصل نپتون را پوشش می دهد، بدین سبب هیچ فردی انتظار نداشت که تغییرات بزرگ و سریعی را ببیند.
در این مطالعه دانشمندان با بهره گیری از دوربین های حرارتی که با اندازه گیری نور فروسرخ ساطع شده از اجرام نجومی کار می کنند، دمای نپتون را اندازه گیری کردند.
پژوهشگران طی این مطالعه و بمنظور انجام یک تجزیه و تحلیل کلی، تمام تصاویر موجود از نپتون را که در دو دهه گذشته توسط تلسکوپ های زمینی جمع آوری شده بود، با یکدگیر ترکیب کردند. آنها نور فروسرخ ساطع شده از لایه ای از جو نپتون به نام استراتوسفر را بررسی کردند. این یافته ها به پژوهشگران اجازه داد تا تصویری از دمای نپتون و تغییرات آن در قسمتی از تابستان جنوبی آن تهیه کنند.
از آنجا که نپتون حدودا ۴.۵ میلیارد کیلومتر دورتر است و بسیار سرد است، میانگین دمای سیاره به حدود منفی ۲۲۰ درجه سانتی گراد می رسد که اندازه گیری دمای آن از زمین کار آسانی نیست.
حدود یک سوم از کل تصاویر توسط ابزار "تصویرگر و دستگاه طیف سنج مادون قرمز میانی"(VISIR) تلسکوپ وی ال تی ثبت شده است. این تلسکوپ به سبب اندازه آینه و ارتفاع، وضوح و کیفیت داده بسیار بالایی دارد و واضح ترین تصاویر از نپتون را ارائه می دهد. پژوهشگران این مطالعه همین طور از داده های تلسکوپ فضایی اسپیتزر ناسا و تصاویر گرفته شده با تلسکوپ جنوبی جمنای در شیلی و همین طور تلسکوپ سوبارو، تلسکوپ کک و تلسکوپ جمنای شمالی استفاده کردند.
از آنجا که تغییرات دمایی نپتون بسیار غیرمنتظره بود، اخترشناسان هنوز نمی دانند چه چیزی می تواند موجب این تغییرات شده باشد. آنها می توانند به سبب تغییرات در شیمی استراتوسفر نپتون یا الگوهای تصادفی آب و هوا یا حتی چرخه خورشیدی باشند. مشاهدات بیشتری در سال های آتی برای کشف دلیلهای این نوسانات مورد نیاز خواهد بود. تلسکوپ های زمینی مانند تلسکوپ بسیار بزرگ اروپایی می توانند تغییرات دما را با جزییات بیشتری ببینند، در صورتیکه تلسکوپ فضایی جیمز وب نقشه های جدید بی سابقه ای از شیمی و دمای جو نپتون ارائه خواهدنمود.
۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ناسا تلسکوپ قدرتمندی موسوم به "جیمز وب" را که اغلب بعنوان جانشین "هابل" از آن یاد می شود، پرتاب کرد. "وب" اغلب بعنوان جانشین یا جایگزین "هابل" توصیف می شود، اما به رغم تعداد انگشت شماری مشکل در طول این سال ها، ابزارهای علمی "هابل" همچنان قوی هستند. نمی توان گفت "وب" جایگزین "هابل" خواهد شد، چونکه "هابل" همچنان درحال رصد کیهان است و ناسا امیدوار است تا چند سال دیگر، احیانا تا دهه ۲۰۳۰ نیز بتواند از آن استفاده نماید. هابل می تواند نورهای محدوده طول موج حدود ۲۰۰ نانومتر(nm) تا ۲.۴ میکرون را ببیند، در صورتیکه برد وب از حدود ۶۰۰ نانومتر تا ۲۸ میکرون است. گفتنی است وب گرچه برای کاوش در طیف نور مادون قرمز طراحی شده، اما همچنان قادر خواهد بود قسمت قرمز/نارنجی طیف نور مرئی را نیز ببیند.
این مطلب پارسی کاو را پسندیدین؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات کاربران پارسی کاو در مورد این مطلب