بوی بی نظیر باران حاصل كار باكتری ها برای تولید مثل است!
پارسی كاو: تحقیقات جدید نشان میدهد بوی منحصر به فرد باران بر روی خاك، حاصل یك واكنش شیمیایی است كه توسط باكتری ها انجام می شود و به توضیح اینكه چرا این باكتری ها برای این كار تكامل یافته اند، می پردازد.
به گزارش پارسی كاو به نقل از ایسنا و به نقل از نیو اطلس، تحقیقات جدید گروهی از دانشمندان بین المللی نشان میدهد كه بوی بی نظیر باران بعد از بارش روی خاك، به وسیله باكتری هایی ایجاد می شود كه اهتمام در جذب یك بندپای خاص بعنوان روشی برای پخش تخم های خود دارند. بدین سبب بوی خاص و خوشایندی كه بعد از بارش باران بر روی خاك به مشام می رسد، حاصل كار باكتری ها برای تولید مثل است.
این بو نمونه ای ۵۰۰ میلیون ساله از ارتباطات شیمیایی است كه برای كمك به نوع خاصی از باكتری ها منتشر می شود.
دانشمندان مدت ها است كه مجذوب بوی بی نظیری هستند كه هنگام باران به مشام می رسد. این بو خصوصاً وقتی باران روی خاك خشك می بارد، برجسته می شود.
دو محقق استرالیایی بعد از یك تحقیق تأثیرگذار در دهه ۱۹۶۰ به نام "رایحه گتریكور"(odor petrichor)، به این نتیجه رسیدند كه روغن مخصوصی توسط گیاهان خاص در دوره های خشكسالی تولید می شود و سپس هنگام بارش باران در هوا آزاد می شود.
"پتریكور" یك رایحه خاكی است كه هنگام بارش باران روی خاك خشك تولید می شود.
یكی از اجزای اصلی این "رایحه پتریكور" یك تركیب آلی به نام "ژئوسمین"(geosmin) است. دانشمندان مدتی است كه می دانند كه یك سرده رایج از باكتری ها معروف به "استرپتومایس"(Streptomyces)، "ژئوسمین" تولید می كنند. تقریباً تمام گونه های "استرپتومایس" هنگام مرگ می توانند "ژئوسمین" آزاد كنند، اما تابحال مشخص نبود كه چرا باكتری ها این رایحه خاص را تولید می كنند.
"ژئوسمین" یك تركیب آلی است كه طعم و بوی متمایز خاك را به وجود می آورد. ژئوسمین مسئول طعم و مزه خاكی چغندر(لبو) نیز هست. همین طور در ایجاد آن رایحه قوی كه در اثر بارش باران روی خاك، بعد از یك دوره هوای گرم و خشك به وجود می آید، تاثیر به سزایی دارد.
"مارك باتنر" یكی از پژوهشگران این مطالعه جدید می گوید: این واقعیت كه همه آنها ژئوسمین تولید می كنند، نشان میدهد كه این یك مزیت انتخابی برای باكتری ها است، در غیر این صورت آنها این كار را نمی كردند.
بدین سبب ما شك كردیم كه آنها به نشانه و قصد انجام چیزی این كار را می كنند و بدیهی ترین فرضیه این بود كه این كار را برای جذب برخی حیوانات یا حشرات بمنظور توزیع تخم های خود انجام می دهند.
پژوهشگران حالا در آزمایشات آزمایشگاهی و میدانی خود دریافته اند كه ژئوسمین بطور خاص نوعی از بندپایان كوچك به نام "دم فنری" را به خود جلب می كند. پژوهشگران با مطالعه "دم فنری ها" دریافتند كه این موجودات مستقیماً می توانند ژئوسمین را حس كنند.
پژوهشگران می گویند كه هر دوی این موجودات همراه با یكدیگر تكامل یافته اند و استرپتومایس ها بعنوان غذا برای دم فنری ها استفاده می شوند، در صورتیكه در ازای آن، دم فنری ها تخم های این باكتری ها را گسترش می دهند و به تولید جمعیت های جدید اترپتومایس ها كمك می كنند.
"باتنر" توضیح می دهد: در این بین، منافع متقابل وجود دارد. دم فنری ها، استرپتومایس ها را می خورند، بدین سبب ژئوسمین آنها را بعنوان یك منبع غذایی با ارزش جذب می كنند. دم فنرها نیز در مقابل، تخم های آنها را بوسیله مدفوع خود پخش می كنند، بدین سبب استرپتومایس ها پراكنده می شوند. این روند شبیه به كار پرندگانی است كه میوه گیاهان را می خورند و در مقابل، دانه های آنها را نیز توزیع می كنند كه این به نفع گیاهان است.
این رابطه همزیستی، برای بقای استرپتومایس ها مهم می باشد، برای اینكه باكتری ها به سبب داشتن بعضی از تركیبات آنتی بیوتیكی خاص كه برای ارگانیسم های دیگر مانند مگس های میوه یا نماتدها سمی است، نمی توانند بوسیله آنها پخش شوند. از جانب دیگر، دم فنری ها برخی از آنزیم های جدید تولید می كنند كه می توانند آنتی بیوتیك های تولید شده توسط استرپتومایس ها را سم زدایی كنند.
این كشف جدید و قانع كننده نشان میدهد كه رایحه نم باران حاصل از یك رابطه نزدیك به ۵۰۰ میلیون ساله بین باكتری ها و بندپایان است.
"باتنر" می افزاید: ما قبلاً اعتقاد داشتیم كه تخم های استرپتومایس ها توسط باد و آب توزیع می شوند، اما حالا دریافته ایم كه اینگونه نیست. بنابراین، این بندپایان بدوی كوچك در تكمیل چرخه زندگی استرپتومایس ها نقشی حیاتی دارند. ضمن اینكه استرپتومایس ها یكی از مهم ترین منابع آنتی بیوتیك برای دانشمندان هستند.
این مطالعه جدید در مجله Nature Microbiology انتشار یافته است.
منبع: پارسی كاو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب