جایگزین ایستگاه فضایی بین المللی چه خواهد بود؟
پارسی کاو: خراسان رضوی در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS)، بعد از 20 سال قرارگیری در مدار زمین نشانه هایی از ساییدگی مشاهده می شود و در سال قبل استفاده از توالت، اجاق گاز و سیستم اکسیژن رسانی متوقف شده و دو ترک در قدیمی ترین ماژول ISS در حال نشت هواست.
به نقل از نیوز، در صورتیکه ایستگاه فضایی بین المللی حداقل تا سال ۲۰۲۸ خدمت رسانی خواهد کرد، ناسا در حال بررسی نسل بعدی ایستگاه های فضایی و یک زیستگاه فضایی بادی تولید شده از پارچه است.
زیستگاه فضایی بادی SNC
در سال ۲۰۱۶، ناسا با چندین شرکت قرارداد ساخت نمونه های اولیه زمینی زیستگاه های فضایی را که می توانند از انسان در فضا، ماه و فراتر از آن پشتیبانی کنند، منعقد کرد و یکی از این شرکت ها، سیرا نوادا کورپوریشن SNC (Sierra Nevada Corporation) بود که یک زیستگاه فضایی بادی پارچه ای ساخته است.
این ماژول LIFE Habitat نامیده می شود که طول و عرض آن ۲۷ فوت و زمانی که کاملا باد شود، سه طبقه است و فضای کافی برای چهار فضانورد به اضافه تجهیزات علمی، یک مرکز پزشکی و حتی یک باغ فضایی در حال توسعه دارد.
جذابیت برجسته زیستگاه بادی فضایی این است که می توان یک ماژول را جمع کرد و به داخل موشک معمولی فقط با یک پرتاب به فضا فرستاد در صورتیکه برای جمع آوری ISS نیازمند بیش از ۴۰ ماموریت و هر بار با یک قطعه خواهیم بود.
در سال ۲۰۱۹، SNC نمونه اولیه زمینی LIFE Habitat را در اندازه کامل به مرکز فضایی جانسون ناسا تحویل داد. اعضای خدمه بعد از سه روز زندگی در این زیستگاه و انجام یک ماموریت شبیه سازی شده، ارزیابی مثبتی نسبت به زیستگاه فضایی بادی داشتند.
حالا، یکی از ماژول ها برای آزمایش اقامت کوتاه مدت و طولانی مدت به مرکز فضایی کندی می رود. اگر این ماموریت خوب جلو برود، SNC امیدوار است برای طراحی خود گواهینامه ناسا را دریافت و راه جهت استفاده در ماموریت های آینده را هموار کند. هم اکنون این شرکت در اندیشه یک زیستگاه فضایی بزرگ تر است.
جانت کاوندی، معاون ارشد سیستم های فضایی SNC اظهار نمود: «مرحله بعدی ایجاد زیرساخت فضایی کاملا جامع است.»
بتازگی SNC از رندرهای این سیستم پیشنهادی رونمایی کرده است که چندین زیستگاه متصل دارد و می توانند با هواپیماهای فضایی و ماژول های باربری Dream Chaser به شرکت متصل شوند.
ایستگاه فضایی بعدی
علاقه ناسا به یک زیستگاه فضایی بادی از SNC شروع نشده و آژانس از دهه ۱۹۶۰ در حال بررسی این طراحی بوده اما نگرانی برای مقاومت طولانی مدت ماژول های پارچه ای در مقابل شرایط سخت فضا ادامه داشته است.
در سال ۲۰۱۶، ناسا تصمیم گرفت که با بهره گیری از یک ماژول بادی نمونه اولیه تولید شده توسط شرکت هواپیماسازی Bigelow را بطور مستقیم به ISS متصل کند.
این زیستگاه، ماژول فعالیت قابل توسعه Bigelow (BEAM)، راهی نسبتا کم خطر برای آزمایش یک زیستگاه بادی به ناسا ارائه کرده است تا اگر مشکلی ایجاد شود، فضانوردان بتوانند به قسمت های دیگر ISS عقب نشینی کنند.
بنظر می رسد تا حالا ناسا از BEAM راضی بوده است و در سال ۲۰۱۹ اعلام نمود که ماژول را تا سال ۲۰۲۸ متصل نگه می دارد (ابتدا قرار بود در سال ۲۰۲۰ آنرا رها کند) و موردی است که نشان میدهد ایستگاه فضایی آینده ممکنست بادی باشد.
منبع: پارسی كاو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب