دور شدن تدریجی مدار تیتان از سیاره زحل
به گزارش پارسی كاو پژوهشگران ˮموسسه فناوری كالیفرنیاˮ در مطالعه اخیرشان اظهار كرده اند مدار تایتان یا تیتان، بزرگ ترین قمر سیاره زحل در حال بزرگ شدن است.
به گزارش پارسی کاو به نقل از ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، تیتان بزرگترین قمر سیاره زحل و دومین قمر بزرگ منظومه شمسی است. جو تیتان تا حد زیادی از نیتروژن تشکیل شده است و بخش جزئی از آن منجر به تشکیل ابر متان و اتان و دود ارگانیک غنی از نیتروژن می شوند. آب و هوای این سیاره همچون باد و باران خصوصیت های سطحی این سیاره را شبیه به خصوصیت های سطح زمین مانند داشتن تپه ها، رودخانه ها، دریاچه ها و دریاها می کند.
تیتان با شعاع ۲۰ به دور زحل می چرخد اما یک مطالعه جدید نشان داده است که مدار تیتان در اطراف زحل در حال گسترش است و این به آن معنا است که این قمر با سرعت ۱۰۰ برابر سریع تر از آنچه انتظار می رود در حال دورتر و دورتر شدن از سیاره زحل است.
بنابر یافته های این مطالعه، تیتان در ابتدا بسیار به زحل نزدیک بود و از ۴.۵ میلیارد سال قبل تا چندی قبل با فاصله ۱.۲ میلیون کیلومتری از سیاره(حدود ۷۴۶هزار مایل) قرار داشت که حالا داده ها نشان داده است مدار این قمر در حال بزرگ شدن و این قمر در حال دور شدن از سیاره زحل است.
"جیم فولر"(Jim Fuller) استادیار اخترفیزیک مؤسسه فناوری کالیفرنیا و نویسنده این مطالعه اظهار داشت: در بیشتر مطالعاتی که پیش تر انجام شده بود دانشمندان پیشبینی کرده بودند که قمرهایی همانند تیتان یا کالیستو(یکی از قمرهای سیاره مشتری) در فاصله مداری شبیه به مکان هایی که حالا می بینیم شکل گرفته اند. این بدان مفهوم است که سیستم قمری سیاره زحل و به صورت بالقوه حلقه های آن، فعال تر از آنچه پیش تر تصور می شد شکل گرفته و تکامل یافته اند. برای درک بهتر اصول اولیه "مهاجرت مداری"(orbital migration)، زمین و ماه را در نظر بگیرید. ماه کره زمین هنگام چرخش به دور زمین، فشار گرانشی کمی به آن وارد می نماید. این همان چیزی است که سبب جزر و مد می شود. فشارهای دارای ریتم ماه سبب می شود که اقیانوس های کره زمین از یک طرف به طرف دیگر بروند. باآنکه این روند واقعاً تدریجی است و زمین تا زمانی که زمین و ماه در حدود شش میلیارد سال دیگر توسط خورشید محصور نشوند، ماه را از دست نمی دهد. همین اتفاق برای تیتان و زحل هم رخ می دهد. تیتان فشار مشابهی را به زحل وارد می نماید. اما به علت ترکیب گازی زحل، روند اصطکاکی آن بسیار ضعیف تر از زمین است. بعضی از نظریه های استاندارد پیشبینی کرده اند که به علت فاصله تیتان از زحل، تیتان باید با سرعت کم و حداکثر ۰.۱ سانتی متر در سال مهاجرت کند و از سیاره دور شود اما نتایج این مطالعه جدید با این پیشبینی ها مغایرت دارد.
طی این مطالعه دانشمندان از روش های مختلفی برای اندازه گیری مدار تیتان طی یک دهه استفاده کردند. یکی از روش هایی که آنها استفاده کردند "اخترسنجی"(astrometry) نام دارد و این روش تخمین های دقیقی از موقعیت تیتان نسبت به ستاره هایی که تصویر آنها در تصاویری که توسط "فضاپیمای کاسینی" ثبت شده است، عرضه می دهد.
اخترسنجی شاخه ای از اخترشناسی و دانش اندازه گیری های دقیق جایگاه ستارگان، پیکره ها و اجرامِ فلکی در آسمان و بررسی دگرگونی در جایگاه آنها است.
از طرفی آنها از روشی دیگر به نام رادیومتری برای محاسبه سرعت کاسینی که تحت تاثیر نیروی گرانشی تیتان قرار گرفته بود استفاده کردند.
دانشمندان از دو روش فوق، برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده کردند.
فولر اظهار نمود که دامنه زیاد نوسانات زحل، انرژی زیادی را پراکنده می کند و ازاین رو سبب می شود تیتان با سرعتی سریع تر از آنچه تصور می شد در حال دور شدن از آن باشد. مشاهدات نشان داد که که تیتان با سرعت ۱۰۰ برابر سریع تر از آنچه انتظار می رود و هر سال حدود ۱۱ سانتی متر در حال دور شدن از سیاره زحل است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب